Τατουάζ των Σκυθών του Αλτάι
Ένα από τα πιο διάσημα αρχαιολογικά ευρήματα του ΧΧ αιώνα - παγωμένη σε μόνιμο παγετό ταφή που βρέθηκε στο οροπέδιο Ukok στα βουνά Altai. "Η ηλικία της πριγκίπισσας του Αλτάι είναι 2.500 ετών. Χάρη στον φυσικό θάλαμο κατάψυξης των βουνών Αλτάι, όλο το οργανικό υλικό των ταφών που χρονολογούνται από τον 6ο-3ο αιώνα π.Χ. έχει επιβιώσει μέχρι την εποχή μας. της Εποχής του Σιδήρου ανακαλύφθηκε στο το 1865 από τον V.V.Radlov τις ανασκαφές των ταφικών τύμβων Berel και Katanda στα βουνά Altai, και το 1929, από την αποστολή του ακαδημαϊκού S.I. Rudenko περιοχή Pazyryk, όπου οι τάφοι των Pazyryk Ευγενείς της φυλής Pazyryk.
Χάρη στα ευρήματα των αρχαιολόγων, μπορούμε να δούμε πώς έμοιαζαν οι άνθρωποι του Αλτάι 2.500 χρόνια πριν. πριν. Μετά τα ευρήματα του Pazyryk από μούμιες, έγινε αρκετά σαφές ότι τα τατουάζ είναι χαρακτηριστικά κυριολεκτικά ολόκληρου του αρχαίου κόσμου. Η παράδοση του τατουάζ στον πολιτισμό πολλών λαών μαρτυρά τη διατήρηση των αρχαίων παγανιστικών εθίμων μέχρι σήμερα.
Τα τατουάζ γίνονταν με τον πιο πρωτόγονο τρόπο, χρησιμοποιώντας βελόνες για να σχεδιάσουν μια εικόνα https://srt.tattoomarket.ru/, η οποία στη συνέχεια τρίβονταν στο δέρμα. μαύρη αιθάλη ή κόκκινο μελάνι.
Τατουάζ - ένα σημάδι ευγένειας
Στις Σκυθικές φυλές τατουάζ στο σώμα για να εκφοβίζουν τους εχθρούς και χρησίμευαν ως "πέρασμα" στον άλλο κόσμο. Το τατουάζ ήταν σημάδι είτε ευγενείας είτε δουλείας. Ακόμη και σήμερα, σε ορισμένα μέρη της βόρειας Ινδίας, υπάρχει μια αρχαία παροιμία που λέει ότι όταν ένα νεκρό σώμα καίγεται, το μόνο που μένει από αυτό είναι ένα Ένα τατουάζ είναι ένα στολίδι για την ψυχή..
Ένα τατουάζ είναι ένα είδος οικόσημου, εθνικότητας και διαβατηρίου. Στην αρχαιότητα, μεγάλη σημασία είχε το βραχιόλι στο αντιβράχιο, στην Ινδία ονομάζεται bajuband και εξακολουθεί να είναι ένα από τα υποχρεωτικά κοσμήματα για τις νύφες. Ένα παράδειγμα της ανατομικής ουσίας του συμβολισμού του τατουάζ είναι το Η συσχέτιση του αντίχειρα του χεριού με τα σύμβολα του γάμου.
Ηρόδοτος της Αλικαρνασσού στην "Ιστορία" του έγραψε ότι οι ευγενείς Σκύθες διακρίνονταν από όλους τους άλλους με ειδικά τατουάζ. Οι άνδρες έκαναν επίσης τατουάζ μετά από γενναίες μάχες και στρατιωτικά κατορθώματα. Αυτά, ωστόσο, που δεν είχαν σχέδια στο σώμα τους δεν είχαν τιμή. Σε πολλούς πολιτισμούς όπου υπάρχει η λατρεία της ανδρείας του πολεμιστή και του κυνηγού., τα ζώα συχνά λειτουργούν ως πνεύματα-φύλακες και τα χαρακτηριστικά ενός πολεμιστή, ενός ατρόμητου κυνηγού ή μια συγκεκριμένη φυλή.
Ο Ρωμαίος μελετητής Pomponius Mela στην Περιγραφική Βιογραφία του, επεσήμανε ότι ότι οι φυλές των Σκυθών-Αγαθήρων ζωγράφιζαν τα σώματά τους, αλλά τα σχέδια ήταν όλα τα ίδια. Και ο Έλληνας που ζούσε στο 2ος αιώνας μ.Χ., ο Έλληνας γιατρός Σέξτος Εμπειρίκος ...ανέφερε ότι... ότι οι Σκύθες και οι Σαρμάτες ακόμη και τα βρέφη έκαναν τατουάζ ως φυλαχτό. Τα χέρια, τα πόδια κάτω από το γόνατο, οι λαιμοί, ακόμη και οι γλουτοί των ανδρών διακοσμούνταν με σχέδια, αλλά αλλά δεν υπάρχουν τατουάζ στα πρόσωπα.
Χάρτης της λεκάνης του ποταμού Tarim και της ερήμου Takla Makan
Στην αρχαιότητα τα τατουάζ ήταν πιο απλά.
Σχετικά με το τι σχέδια εφαρμόζονταν στο δέρμα των Σκυθών, των Σάκα και των Σαρμάτων, οι αρχαιολόγοι μπορούν να κρίνουν από τις μούμιες που σώζονται στο ορεινό Αλτάι.
Οι Σκύθες περιλαμβάνουν Καυκάσιες μούμιεςπου βρέθηκαν στη σημερινή Κίνα Κίνα: στην έρημο Takla-Makan, στην κοιλάδα του ποταμού Ταρίμ και στα νεκροταφεία του Σιντζιάνγκ. Οι αρχαιολόγοι πιστεύουν ότι μπορεί να είναι μέλη του του νομαδικού πολιτισμού της Νότιας Σιβηρίας, που έζησε περίπου 3.800-2.000 χρόνια πριν.. Αυτές οι μούμιες είναι διακοσμημένες απλά τατουάζ με τη μορφή γεωμετρικών σχημάτων και φυτικών στολιδιών. Παραδόξως. τα σχέδια έχουν κόκκινο χρώμα.το οποίο είναι σύμφωνο με τα γραπτά του Ηροδότουο οποίος είπε ότι οι Σκύθες έβαφαν τα σώματά τους με κόκκινο χρώμα.
Το σχήμα του Loulan Ομορφιά του Takla Makan
В το 2007 Ο Li Jin, γενετιστής στο Πανεπιστήμιο Fudan (ΛΔΚ), έδειξε μετά από ανάλυση DNA ότι οι γενετικοί δείκτες υποδεικνύουν την προέλευση των Μούμιες Tarim από την Ανατολική Ασία. Όλοι οι άνδρες που αναλύθηκαν είχαν χρωμοσώματα Υ, χαρακτηριστικά των ανδρών από την Ανατολική Ευρώπη, την Κεντρική Ασία και τη Σιβηρία. Ανατολική Ευρώπη, Κεντρική Ασία και Σιβηρία - απλοομάδα R1a1aτο οποίο είναι πολύ σπάνιο στην Κίνα.
Το μιτοχονδριακό DNA στις γυναίκες υποδεικνύει επίσης ανατολικοευρασιατική και δυτικοευρασιατική καταγωγή (απλοομάδες C, H και K). Η ομάδα του Dr. Zhou κατέληξε στο συμπέρασμα ότι ένας μικτός πληθυσμός κατοικούσε στο Λεκάνη Tarim Αυτό δείχνει ότι οι ανατολικές (σιβηρικές) και οι δυτικές φυλές που κατοίκησαν τη λεκάνη Ταρίμ αποδεικνύουν ανάμειξη ινδοευρωπαϊκών φυλών με τον πληθυσμό της Σιβηρίας κάπου στην περιοχή του Αλτάι, απ' όπου μπορεί να έχουν ήδη έρθει στο Takla Makan.
Τα πρόσωπα των μουμιών από Νεκροταφείο Subashi στο Xinjiang στα πρόσωπα του νεκροταφείου Subashi στο Xinjiang. γραμμές και σπείρες στα μάγουλα και το μέτωπο. Μια γυναίκα, για παράδειγμα, έχει κίτρινες σπείρες που κατεβαίνουν από τα άνω βλέφαρα των ματιών της μέσω της γέφυρας της μύτης της μέχρι τα φτερά της μύτης της, και τα μάγουλά της παρουσιάζουν κόκκινα τρίγωνα με κίτρινες σπείρες στο εσωτερικό τους.
Μυστηριώδεις γραμμές στα πρόσωπα.
Είναι αρκετά ενδιαφέρον, τα σχέδια τατουάζ βρίσκονται στα αγάλματα των Σκυθών και σε κοσμήματα. Για παράδειγμα, τρεις παράλληλες οριζόντιες γραμμές στο μάγουλο βρίσκονται στην εικόνα μιας θεότητας που βρίσκεται στο "Πυκνός τάφος" κοντά στο Dnepropetrovsk. Ένα παρόμοιο σημάδι τατουάζ βρίσκεται σε ειδώλιο Σκύθης ιππέα από τη συλλογή χρυσού της Σιβηρίας του Μεγάλου Πέτρου, και στο πρόσωπο ενός άνδρα σε ένα δαχτυλίδι από τον τύμβο Issyk στο Καζακστάν.
Ένα παρόμοιο σημάδι, ίσως ακριβώς ένα τατουάζ, βρέθηκε επίσης στους Σαρμάτες. Στις μεταλλικές πλάκες ενός χαλινού που βρέθηκε κοντά στο Balakleya (Kharkov περιοχή της Ουκρανίας), οι αρχαιολόγοι είδαν μια εικόνα του προσώπου ενός άνδρα με γραμμές στο μάγουλο.. Ένα τέτοιο τατουάζ πραγματοποιήθηκε επίσης μεταξύ των Sogdian, ιρανικός λαόςΟι Σογδιανοί, ιρανικός λαός που ζούσε μεταξύ των ποταμών Αμού Ντάρια και Συρ Ντάρια στην Κεντρική Ασία: Sogdian άνδρες ζωγράφισε τρεις λωρίδες σε κάθε μάγουλο.
Πουλιά, θηρία και γρύπες.
Σε σκυθικούς τύμβους του πολιτισμού Pazyryk (6ος - 3ος αιώνας π.Χ.) στα βουνά Αλτάι ανακαλύφθηκαν τον 20ό αιώνα καλά διατηρημένα μουμιοποιημένα λείψανα ανθρώπων που έζησαν πριν από 2500 χρόνια, οι επιστήμονες διέκριναν στα σώματα αξιοσημείωτης καλλιτεχνικής αξίας τατουάζ με πολύπλοκα σχέδια. Όπως έγραψε στο έργο του "Τατουάζ.Τατουάζ και ζωγραφική σώματος στον στρατιωτικό πολιτισμό των Σκυθών"ιστορικός Alan Akimovich Slanovτρεις σκυθικές μούμιες από τις οκτώ είχαν τις εικόνες στο σώμα τους: ένας άνδρας 60 ετών από τον δεύτερο τύμβο Pazyryk, ένας άνδρας από την παγωμένη ταφή Upper Kaljin.
Οι γυναίκες αυτής της νομαδικής φυλής των Σκυθών είχαν επίσης τατουάζ, κυρίως το περίφημο μούμια της "Πριγκίπισσας Ukok"από το νεκροταφείο Ak-Alakha του 5ου-3ου αιώνα π.Χ. Η πριγκίπισσα Ukok θεωρείται εκπρόσωπος του ανώτερου στρώματος της κοινωνίας του Pazyryk. Στα περισσότερα τατουάζ απεικονίζονται φανταστικά ζώα, ενώ υπάρχουν και εικόνες του αργάλι, ενός θηλαστικού με πεταλούδες, κέρατα ελαφιού.ένα αρπακτικό της οικογένειας των αιλουροειδών. αιλουροειδές, άλογο, κουλάν.
Ο ώμος μιας γυναίκας από το οροπέδιο Αλτάι του Ούκοκ κοσμούσε τον ώμο ενός γρύπα με στριμμένο σώμα, οπλές, ράμφος και κέρατα ελαφιού. Το κεφάλι του γρύπα, αλλά σε μικρότερη κλίμακα, επαναλαμβανόταν ως διακοσμητικό στοιχείο στα κέρατα του πλάσματος και στην πλάτη του. Κάτω από τον γρύπα υπήρχε μια σκηνή κυνηγιού: ένα κριάρι με το κεφάλι πεσμένο προς τα πίσω και μια στικτή λεοπάρδαλη με την ουρά της κουλουριασμένη στα πόδια της. Ακόμα χαμηλότερα βρίσκεται ένα μυθικό θηρίο με νύχια, ριγέ ουρά, σώμα ελαφιού και κεφάλι γρύπα. Μια Σκύθη πριγκίπισσα είχε τατουάζ στον καρπό της το κεφάλι ενός ελαφιού με διακλαδισμένα κέρατα. Το σχέδιο του στριμμένου ζώου επαναλήφθηκε σε μια φάλαγγα του αντίχειρα. Οι σκηνές αγώνων ζωής και θανάτου μεταξύ θηρευτών και θηραμάτων είναι χαρακτηριστικές του Σκυθικού Στυλ των Ζώων.
Οι Σκύθες, που ζούσαν στα βουνά Αλτάι στα βουνά Αλτάιτατουάζ στο στήθος τους, στα χέρια τους, αντιβράχια, κνήμες, δάχτυλα και κατά μήκος της σπονδυλικής στήλης.. Σχεδόν όλα τα τατουάζ ήταν ζουμομορφικό. Για παράδειγμα, ένα μογγολόμορφο αρσενικό από το δεύτερο ταφικό τύμβο του Παζύρυκ ήταν καλυμμένος με περίτεχνα σχέδια που καταλάμβαναν το μεγαλύτερο μέρος του σώματός του. Στην αριστερή πλευρά του στήθους του υπήρχε μια εικόνα του γρύπας που τρέχει προς τα πάνω και προς τον δεξιό του ώμο. Στο δεξί του πόδι είχε τατουάζ ένα ψάρι και μια αλυσίδα από ορεινά κριάρια, το αργάλι- το δεξί του χέρι ήταν τυλιγμένο γύρω από ένα φτερωτό τέρας, πιθανότατα έναν δράκο, έναν γάιδαρο, κάποιο μυθικό πλάσμα με προεξέχοντα πόδια και ένα άλλο αργάλι. Το argali στο άλμα ήταν επίσης στο αριστερό χέρι. Στο μπράτσο υπήρχε ένα άλλο ζώο που συνδύαζε τα χαρακτηριστικά ενός μιας λεοπάρδαλης, ενός αετού και ενός ελαφιού.
Οι ειδικοί έχουν προτείνει ότι τα σχέδια τοποθετήθηκαν στο σώμα έτσι ώστε να φαίνεται ότι ζωντανεύουν όταν κινούνται. Κατά μήκος της σπονδυλικής στήλης του άνδρα υπήρχαν σημάδια σε σχήμα "θεραπευτικής" κουκκίδας.
Ένας τρίτος Σκύθης έχει παρόμοια τατουάζ: ένα μυθικό οπώδες ζώο τοποθετείται στον ώμο του με τέτοιο τρόπο, σαν να ήταν πεταμένο πάνω από τον ώμο. Οι εθνογράφοι πιστεύουν ότι η εικόνα αυτού του πλάσματος στον ώμο είχε μια τελετουργική σημασία: το μαγικό τέρας μπορούσε να φυλάει τις πύλες του άλλου κόσμου και να αφήνει μόνο εκείνους τους ανθρώπους στους οποίους έβλεπε τη σφραγίδα του.
Η αρχαιολόγος και ιστορικός Natalia Polosmak στο άρθρο της "Πουλιά στο τατουάζ Pazyryk" μας λέει ότι Υπάρχουν τατουάζ πουλιών στα δάχτυλα των Σκυθών ανδρών που μοιάζουν με χήνες, πέρδικες και πέρδικες.
Αρχαίος Ρωμαίος ιστορικός Ammianus Marcellinus τον 4ο αιώνα έγραψε ότι οι Σκύθες έβαφαν το πρόσωπο, το σώμα και τα μαλλιά τους μπλεκαι η φωτεινότητα του χρώματός τους εξαρτιόταν από τον πλούτο τους. Αλλά ο λογοτέχνης Moor Gonorath πίστευαν ότι κάποιοι Σκύθες Οι Σκύθες έβαφαν τα μαλλιά τους μαύρα..
Ιορδανία στο νησί Σκάντζια
Τα σαρματιανά ταφικά αναχώματα του Αστραχάν - οι χρυσές "Άμμοι Bogomolny"
Το μυστήριο της πριγκίπισσας του Αλτάι
Οι σαμάνοι της περιοχής Αλτάι είναι πεπεισμένοι ότι το κορίτσι δεν ήταν πριγκίπισσα. Σύμφωνα με αυτούς, ήταν η πρόγονος των ανθρώπων του Αλτάι και οδηγός μεταξύ αυτού του κόσμου και του κάτω κόσμου. Αυτό είναι που αποκαλούσαν θεραπευτές, μάγους και θεραπευτές. Αυτό αποδεικνύεται από τον τόπο ταφής μακριά από άλλες κρύπτες, αν και οι άνθρωποι του Pazyryk συνήθιζαν επίσης να θάβουν σε οικογενειακές φατρίες.
Ανακατασκευή του τόπου ταφής της "πριγκίπισσας του Αλτάι".
Οι επιστήμονες διαπίστωσαν ότι το κορίτσι δεν θάφτηκε αμέσως - μόνο μετά από αρκετούς μήνες. Είναι πιθανόν να γίνονταν κάποιες αρχαίες τελετουργίες πριν από την ταφή ενός τόσο σημαντικού προσώπου. Το σώμα ταριχευόταν με ειδικά μείγματα ελαίων, ρητινών, υδραργύρου και κεριού.
Οι επιστήμονες ανακάλυψαν επίσης τι προκάλεσε το θάνατο του "Πριγκίπισσα του Ukok". Ήταν καρκίνος του μαστού τέταρτου βαθμού. Η ασθένεια, δυστυχώς, δεν λυπάται ούτε τους θεραπευτές και τους βοτανολόγους.
Ανακατασκευή από ιατρικά δεδομένα
Έπαθε οστεομυελίτιδα ως παιδί ή έφηβος. Τα αίτια αυτής της μάλλον σοβαρής ασθένειας, η οποία συνοδεύεται από πόνο και γενικευμένη διαδικασία μόλυνσης, οφείλονται σε δυσμενείς συνθήκες διαβίωσης και σε τραύματα.
Όταν ήταν στις αρχές της δεκαετίας του '20 χτυπήθηκε από μια άλλη σοβαρή ασθένεια, τον καρκίνο του μαστού, ο οποίος την κατέστρεφε βασανιστικά τα τελευταία πέντε ή επτά χρόνια. Στο τελευταίο της χειμερινό ταξίδι στο Ukok τον Οκτώβριο έφτασε εντελώς άρρωστη: στη σύγχρονη γλώσσα, διαγνώστηκε με το τέταρτο και τελευταίο στάδιο καρκίνου του μαστού. Το στάδιο αυτό χαρακτηρίζεται από έντονους πόνους και σοβαρή δηλητηρίαση που προκαλεί απώλεια σωματικών δυνάμεων.
Η απεικόνιση μαγνητικού συντονισμού αποκάλυψε έναν αριθμό εστιακών αλλαγών στη μούμια με αυξημένο σήμα μαγνητικής τομογραφίας. Μπορούν να γίνουν διάφορες εικασίες για την προέλευση αυτών των εστιών, αλλά πρέπει να σημειωθεί ότι σε κάθε περίπτωση αποτελούν εκδήλωση μιας αρκετά σοβαρής παθολογίας που θα μπορούσε να είναι η αιτία θανάτου. Μπορούν να βρεθούν οι δύο συνηθέστερες παραλλαγές της προέλευσης των παθολογικών εστιών, ιδίως επειδή εμπίπτουν σαφώς σε δύο διακριτές ομάδες ανάλογα με τη φύση του σήματος MR. Η πρώτη επιλογή είναι η οστεομυελίτιδα ως εκδήλωση μιας γενικής σηπτικής διαδικασίας και η δεύτερη επιλογή είναι η ογκολογία.
Σε αυτή την κατάσταση, θα μπορούσε να πέσει από το άλογο και να τραυματιστεί σοβαρά. Η πτώση ήταν στη δεξιά πλευρά: επλήγησαν ο δεξιός κρόταφος, ο δεξιός ώμος και η δεξιά άρθρωση του ισχίου. Το δεξί χέρι δεν τραυματίστηκε κατά την πτώση, καθώς ήταν πιεσμένο στον κορμό. Ο βραχίονας ήταν πιθανότατα ανενεργός μέχρι εκείνη τη στιγμή, όπως αποδεικνύεται από την παθολογική αλλαγή στον ιστό του, που αντανακλά, στην πραγματικότητα, τη διαδικασία αποσύνθεσης του ζωντανού ιστού. Ωστόσο, ακόμη και μετά από έναν τέτοιο τραυματισμό, ήταν πιθανώς ακόμη ζωντανή, καθώς υπάρχουν αλλαγές στο αιθουσαίο οίδημα στη βουβωνική και μασχαλιαία περιοχή της δεξιάς πλευράς.
...Η παρουσία πυκνών κόμβων στον δεξιό μασχαλιαίο χώρο και ενός κόμβου στον δεξιό μαστικό αδένα υποδηλώνουν μια προθανάτια διαδικασία που εξαπλώθηκε από το κέντρο στην περιφέρεια <�...> Παθολογικά, μπορούμε να υποθέσουμε ότι έχουμε να κάνουμε με ιστό με μη φυσιολογικές ιδιότητες- πιθανότατα έναν πρωτοπαθή όγκο στον δεξιό μαστικό αδένα και λεμφαδένες που έχουν προσβληθεί από μεταστάσεις του όγκου
Γιατί πιστεύουμε ότι η χειμερινή βόσκηση ήταν αυτή που προκάλεσε την πτώση; Επειδή στην κατάστασή της (ακραία εξάντληση, μέθη, πληγές στην πλάτη και λεμφοίδημα που σχηματίζεται στο δεξί της χέρι), η περιπλάνηση μπορεί να ήταν ο μόνος λόγος για να ανέβει στο άλογο και να βγει στο δρόμο. Η άρρωστη γυναίκα δεν εγκαταλείφθηκε ή σκοτώθηκε, βγάζοντάς την από τη δυστυχία της, αλλά την πήραν μαζί τους. Και μόλις έπεσε στο Ukok, προφανώς δεν ξανασηκώθηκε ποτέ...
Σύμφωνα με τους παθολόγους, αν κρίνουμε από την κατάσταση της μούμιας, το σώμα μπορεί να διατηρήθηκε για δύο ή τρεις μήνες, το πολύ έξι μήνες. Η ταφή έγινε στα μέσα Ιουνίου, όπως αποδεικνύεται από την τελευταία τροφή ενός από τα άλογα που θάφτηκε μαζί με τη γυναίκα, η οποία αποτελείται από κλαδιά των οποίων οι ετήσιοι δακτύλιοι είχαν ήδη νέους σχηματισμούς κυττάρων που είναι χαρακτηριστικοί για εκείνη την περίοδο του έτους. Από την ανάλυση της γύρης προκύπτει επίσης ότι η ταφή πραγματοποιήθηκε σε συνθήκες παρόμοιες με την εαρινή περίοδο στα υψίπεδα του Αλτάι.
Με βάση αυτά τα στοιχεία, μπορεί να συναχθεί το συμπέρασμα ότι ο θάνατος της γυναίκας επήλθε είτε τον Ιανουάριο είτε τον Μάρτιο. Σε καμία από τις δύο περιπτώσεις δεν πέθανε ακαριαία από το τραύμα στο κεφάλι, το οποίο θα την έβγαζε από τη δυστυχία και τον πόνο της, αλλά έζησε άλλους 3 έως 5 μήνες. Και όλο αυτό το διάστημα ήταν κατάκοιτη. Η γενική της κατάσταση πριν πεθάνει ήταν αναμφίβολα πολύ δύσκολη. Δεν μπορεί κανείς να μην θυμηθεί εδώ τον διάσημο ερευνητή του σαμανισμού των Γιακούτ Α. А. Popov (2006), ο οποίος σημείωσε ότι οι διάσημοι σαμάνοι πεθαίνουν με τρομερή αγωνία.
Η κατάρα της μούμιας
Λέγεται ότι όταν η μούμια ανασύρθηκε, το έδαφος γύρω της έτρεμε και το ελικόπτερο που τη μετέφερε έκανε αρκετές αναγκαστικές προσγειώσεις.
Οι κατακλυσμοί όντως ήρθαν στη γη του Αλτάι σαν από το κέρας της αφθονίας. Ένας σεισμός, βίαιο χαλάζι, αυξημένος αριθμός αυτοκτονιών στην περιοχή και τέλος μια σοβαρή πλημμύρα...
Φταίει για όλα αυτά η πριγκίπισσα Ukok; Οι ντόπιοι κάτοικοι πιστεύουν ιδιαίτερα σε αυτό. Οι κάτοικοι του Αλτάι πιστεύουν ιερά ότι η ιέρεια φύλαγε τις πύλες του κάτω κόσμου, ώστε τα κακά πνεύματα να μην μπορούν να ξεφύγουν και να προκαλέσουν χάος. Πιστεύουν ότι όλα τα προβλήματα που έπεσαν στη γη του Αλτάι είναι η εκδίκηση της Λευκής Αφέντρας.
Συν τοις άλλοις, φέρεται ότι πριν αρχίσουν οι ανασκαφές, ένα μικρό κορίτσι από ένα κοντινό χωριό είχε κάνει μια πρόβλεψη. Ισχυριζόταν με σιγουριά ότι οι επιστήμονες θα διατάραζαν τον τάφο μιας ευγενούς ιέρειας, η οποία θα καταριόταν τη γη του Αλτάι γι' αυτό.
Η μούμια της "πριγκίπισσας του Αλτάι" στο εργαστήριο
Τον Δεκέμβριο του 2015, αρκετοί κάτοικοι του Αλτάι κατέθεσαν αγωγή για την επιστροφή της πριγκίπισσας Ukoki στην πατρίδα της. Και όχι μόνο για την επιστροφή, αλλά και για την ταφή. Συγκεντρώθηκαν περισσότερες από 22.000 υπογραφές από τους κατοίκους της περιοχής. Ο εμπνευστής της αγωγής ήταν ο Akai Kine, ένας σεβαστός σαμάνος των ντόπιων.
Της υποβολής της δήλωσης αξίωσης προηγήθηκαν πολυάριθμες συναντήσεις, δημόσιες δράσεις, ομιλίες σε διάφορες αρχές, όπως η Ακαδημία Επιστημών της Ρωσικής Ομοσπονδίας, η κυβέρνηση της Δημοκρατίας του Αλτάι, η εισαγγελία, η προεδρική διοίκηση της Ρωσίας και προσωπικά στον Βλαντιμίρ Πούτιν. Λόγω πολυάριθμων εκκλήσεων από εκπροσώπους των μικρών λαών της Σιβηρίας, σχηματίστηκε στη Δημοκρατία του Αλτάι μια δημόσια επιτροπή για την ταφή των λειψάνων (μούμιες).
Αναδημιουργώντας την εικόνα της πριγκίπισσας του Αλτάι
Ο λαός απαιτούσε με τόσο ζήλο τη λύση του προβλήματος που οι πολιτικοί άρχισαν να το εκμεταλλεύονται, υποσχόμενοι να επιστρέψουν την πριγκίπισσα, αν εκλεγούν στη μία ή την άλλη θέση. Αλλά τελικά, η αγωγή απορρίφθηκε.
Ο Akai Kine σχολίασε την απόφαση του δικαστηρίου της πόλης Gorno-Altaisk, το οποίο απέρριψε την αγωγή για την ταφή της μούμιας της πριγκίπισσας του Αλτάι:
"Δεν είμαστε σε θέση να αντισταθούμε στους καθιερωμένους "ηθικούς" κανόνες του σύγχρονου κόσμου, όταν θεωρείται φυσιολογικό να ανασκάπτουμε τους νεκρούς και να μετατρέπουμε τις στάχτες των προγόνων. Σύμφωνα με την κοσμοθεωρία μας, την κοσμοθεωρία των ιθαγενών του Αλτάι, είναι απαράδεκτο.
Σιβηρική Παγοκόρη - Είναι μόνη της;
Από την ανακάλυψή της έχουν ανακαλυφθεί πολλές μούμιες, ανδρών και γυναικών, στη Σιβηρία. Έτσι, σήμερα μπορούμε να μιλάμε για τουλάχιστον δύο Σιβηρικές παγοπαρθένες. (Στην πραγματικότητα, έχουν βρεθεί οκτώ μούμιες, αλλά ορισμένες ανακαλύφθηκαν ήδη από τα μέσα του 20ου αιώνα, όταν οι δυνατότητες έρευνας και συντήρησης ήταν περιορισμένες).
Η μία μούμια είχε τατουάζ και οι άλλες όχι. Πώς;
Οι επιστήμονες συμβουλεύτηκαν ιατροδικαστές. Και πράγματι, οι μελέτες με υπέρυθρες ακτίνες που πραγματοποιήθηκαν σύμφωνα με τις συμβουλές τους έδειξαν ότι όλες οι μούμιες χωρίς ορατά τατουάζ εξακολουθούν να έχουν τατουάζ, και μάλιστα πιο καθαρά και πιο όμορφα, αλλά δεν είναι ορατά με το κανονικό μάτι!
