Οι άνθρωποι άρχισαν να κατασκευάζουν σπαθιά στην Εποχή του Χαλκού, αρκετά συχνά στολίζοντάς τα πλούσια, γεγονός που δείχνει ότι δεν είχαν μόνο λειτουργικό σκοπό ως όπλο. Στην αρχαία Κίνα, πίστευαν ότι ένας μάγος μπορούσε να διώξει τους δαίμονες με αυτό, και αν μια γυναίκα ονειρευόταν ότι έβγαζε ένα σπαθί από το νερό, σήμαινε ότι επρόκειτο να αποκτήσει γιο. Ωστόσο, αν ένας άνδρας έβλεπε ένα όνειρο στο οποίο ένα σπαθί έπεφτε σε μια λίμνη, έπρεπε να περιμένει ότι η γυναίκα του θα πέθαινε σύντομα.
Το Σουηδικό Τάγμα του Σπαθιού
Οι Έλληνες συνέδεσαν το σύμβολο αυτό με το μύθο του Δαμοκλή, του αγαπημένου του τυράννου των Συρακουσών Διονυσίου Α'. Ο τύραννος τον τοποθέτησε στο θρόνο για μια μέρα και κρέμασε ένα σπαθί πάνω από το κεφάλι του σε ένα αλογότριχο, ώστε ο Δαμοκλής να συνειδητοποιήσει την ψευδαίσθηση της ευτυχίας και της ευημερίας του ηγεμόνα. Στη χριστιανική παράδοση και στον ιπποτισμό, το σπαθί είναι το υπέρτατο όπλο του πολεμιστή.
Οι Σταυροφόροι είχαν μια λατρεία αυτού του όπλου: καρφώνοντας το σπαθί στο έδαφος, ο ιππότης προσευχόταν σε αυτό ως σταυρό, ενώ στη λαβή του συχνά τοποθετούσαν ιερά λείψανα. Για παράδειγμα, στη λαβή του Durandal, του θρυλικού σπαθιού του παλαδίνο Roland, ήταν ενσωματωμένα ένα δόντι του Αγίου Πέτρου, ένα δοχείο με το αίμα του Αγίου Βασιλείου, μια τρίχα του Αγίου Ντενί και ένα κομμάτι από το ένδυμα της Παναγίας.
Αυτό το όπλο θεωρούνταν προικισμένο με μια ιδιαίτερη δύναμη, που ένωνε το πνεύμα με την ύλη, και ήταν επίσης σύμβολο καθήκοντος και πληρότητας. Το σπαθί του Γάλλου βασιλιά, με το οποίο αφιέρωνε τους ιππότες, συμβόλιζε τον κάθετο άξονα που συνέδεε τον ουρανό με τη γη, υποδεικνύοντας έτσι στον ηγεμόνα το καθήκον του να είναι πραγματικά δίκαιος, με το οποίο θα μπορούσε να διατηρήσει την αιώνια τάξη των πραγμάτων. Το σπαθί του ιππότη ήταν δίκοπο, καθώς η μία λεπίδα έχει να καταστρέψει τους άπιστους, και η άλλη - τους κλέφτες και τους δολοφόνους. Αυτό το σύμβολο ήταν επίσης η ενσάρκωση των Παθών του Κυρίου και του μαρτυρίου, ένα σπαθί με τη λαβή στη μετάβαση στη σταύρωση - ένα χαρακτηριστικό του Χριστού.
Ο συμβολισμός πολλών χριστιανικών αγίων περιέχει επίσης αυτό το όπλο.
Junior arcana "Βασιλιάς των Σπαθιών" από την τράπουλα Ταρώ του Δούκα του Βισκόντι, 15ος αιώνας.
Ο Άγιος Μαρτίνος της Τουρ έκοψε τον μανδύα του με ένα σπαθί για να δώσει ένα μέρος του στους φτωχούς, και η εικόνα της Παναγίας με τα επτά βυθίσματα στις λεπίδες του στήθους της αντιπροσωπεύει τα επτά βάσανά της.
Στην Ιαπωνία, το σπαθί είχε μια ιδιαίτερη θέση: αυτό το όπλο στην ουρά του Μεγάλου Δράκου, μαζί με τον καθρέφτη και τα κοσμήματα, είναι ο θησαυρός του αυτοκρατορικού θρόνου.
Μεσαιωνική τελετή ιπποσύνης
Το σπαθί συμβολίζει την απλούστερη λύση σε κάθε πρόβλημα. Οι αρχαίοι Έλληνες είχαν έναν μύθο για τον βασιλιά Γόρδιο, ο οποίος έδεσε έναν πολύ περίπλοκο κόμπο που μόνο ένας αληθινός ηγεμόνας της Ασίας μπορούσε να λύσει. Ο Μέγας Αλέξανδρος δεν μπόρεσε να λύσει τον κόμπο, οπότε απλώς τον έκοψε με το σπαθί του.
Ένα σπαθί στη θήκη του θεωρούνταν χαρακτηριστικό του μέτρου. Ένα σπαθί που ρίχτηκε στη ζυγαριά σήμαινε αυξημένες απαιτήσεις μέσω στρατιωτικής πίεσης. Το σύμβολο αυτό προήλθε από τον Γαλάτη ηγέτη Μπρένα, ο οποίος κατέκτησε τη Ρώμη. Όταν οι Ρωμαίοι ζύγισαν τον χρυσό για τη συνεισφορά, έριξε τη λεπίδα του στη ζυγαριά, λέγοντας "αλίμονο στους κατακτημένους".
Η σημαία των Ενόπλων Δυνάμεων της Μεγάλης Βρετανίας. Δύο διασταυρωμένα σπαθιά είναι ένα αρχαίο σύμβολο του πολέμου και της στρατιωτικής ανδρείας.
Επίθεμα πανοπλίας ιππικού ΕΣΣΔ
Ένα βασιλικό ένδυμα
Το σπαθί αποτελεί έμβλημα της εξουσίας του μονάρχη. Πίστευαν ότι μια τέτοια λεπίδα δινόταν στον ηγεμόνα από μια ανώτερη δύναμη και υπήρχαν πολλοί θρύλοι που διηγούνταν τις δοκιμασίες που έπρεπε να περάσει ένας μελλοντικός βασιλιάς για να αποκτήσει ένα τέτοιο συμβολικό όπλο. Για παράδειγμα, το σπαθί Εξκάλιμπερ ήταν μαγικά κλεισμένο στην πέτρα και ο βασιλιάς Αρθούρος ήταν ο μόνος που μπορούσε να το ανακτήσει. Μια άλλη διάσημη λεπίδα της Αλβιόνας είναι το αμβλύ σπαθί του Αγίου Εδουάρδου του Ομολογητή Courtan, το οποίο έγινε σύμβολο του ελέους. Εξακολουθεί να φοριέται πανηγυρικά στις πομπές κατά τη διάρκεια της στέψης των Βρετανών βασιλιάδων.
Ф. Πίστη. Γερμανία
Τι ήταν το σπαθί για έναν μεσαιωνικό ιππότη; Ένα όπλο;
Ένας ιππότης μπορεί να σπάσει μια λόγχη, να χάσει ένα άλογο, να πετάξει μια ασπίδα, αλλά ένα σπαθί... "Όσο για έναν ιππότη ένα σπαθί", έτσι λένε για το πιο πολύτιμο πράγμα για έναν άνδρα. Δεν είναι τυχαίο ότι ο ιδιωματισμός "σπάω το σπαθί" έχει γίνει για πάντα συνώνυμο της ήττας.
Φυσικά, κατά την εποχή του βασιλιά Αρθούρου (αρχές του XII αιώνα), αλλά και πολύ αργότερα, μαζί με το σπαθί χρησιμοποιούνταν και πολλά άλλα είδη όπλων. Για παράδειγμα: δόρυ, τσεκούρι, τσεκούρι, μαστίγιο, αλυσίδα, pernach, σφυρί, σφυρί, σφυρί με μακριά λαβή, morgenstern - αγκαθωτή σφαίρα που συνδέεται με μικρή αλυσίδα σε ξύλινη λαβή.
Το δόρυ δεν είναι καλό, ειδικά με τα πόδια, στη μάχη εκ του σύνεγγυς και σπάει εύκολα. Και τι γίνεται με τα άλλα όπλα; Ας φανταστούμε την ακόλουθη κατάσταση: υπάρχουν δύο πεζοί στρατιώτες στο πεδίο ένας προς έναν: ο ένας είναι οπλισμένος με ασπίδα και σπαθί, ο άλλος με ασπίδα και κυνηγό, ή επιλογή δύο με morgenstern και ασπίδα. Ποιος θα νικήσει;
Φυσικά, το στοιχείο του επαγγελματισμού και της στρατιωτικής τύχης κανείς, ούτε καν ο Κύριος Θεός, δεν μπορεί να το αρνηθεί. Παρ' όλα αυτά.
1. η ασπίδα δεν μπορεί να καταστραφεί από χτύπημα σπαθιού. Στην καλύτερη περίπτωση το σπαθί θα αμβλυνθεί, στη χειρότερη θα σπάσει, μπορεί επίσης να κολλήσει στην ασπίδα. Αν προσπαθήσετε να κόψετε την πανοπλία με ένα αμβλύ σπαθί, δεν θα πετύχει...
2. Το κυνηγόσκυλο δεν κολλάει στην ασπίδα - τη διαπερνά και αυτό είναι όλο. Εξάλλου, ούτε το κράνος ούτε η πανοπλία προστατεύουν από το χτύπημα με το κοντάρι- αν χάσει ένα τέτοιο χτύπημα ο πολεμιστής θα πάθει άσχημη διάσειση.
3. Η δύναμη στη μάχη πρέπει επίσης να εξοικονομηθεί: ούτε το morgenstern, ούτε το chekan ζυγίζει περισσότερο από ένα σπαθί. Το βάρος τους είναι 1,5 έως 3 κιλά το πολύ. Αλλά χτυπούν με περιορισμένη επιφάνεια και η διείσδυσή τους είναι πολύ υψηλή σε σύγκριση με εκείνη του σπαθιού.
4. Το σπαθί έχει μόνο ένα πλεονέκτημα - μπορείτε να μαχαιρώσετε με αυτό, αλλά τα ίδια σπαθιά είχαν συχνά έναν αιχμηρό χαυλιόδοντα στην κορυφή - μπορείτε να μαχαιρώσετε με αυτό, όπως με ένα πολύ κοντό δόρυ. Έτσι, τα πλεονεκτήματα του σπαθιού εξαφανίζονται, ειδικά απέναντι στην πανοπλία, η οποία προστατεύει πολύ καλά από τα ολισθαίνοντα χτυπήματα.
5. Ο Morgenstern δημιουργεί θλάσεις που απειλούν τη ζωή. Ακόμα και το χτύπημα της ασπίδας με ένα morgenstern είναι επικίνδυνο, μπορεί να δημιουργήσει σοβαρούς μώλωπες στο χέρι που κρατάει την ασπίδα, και η ασπίδα κρέμεται από ένα ακίνητο χέρι...
6. Τόσο το morgenstern όσο και το chaser είναι εξαιρετικά επικίνδυνα όταν χτυπηθούν στο κεφάλι, είναι σχεδόν αδύνατο να τα νικήσεις - ειδικά με το chaser. Το να σηκώνετε την ασπίδα τόσο ψηλά κάθε φορά θα κουράσει το χέρι σας. Και αν προσπαθήσετε να νικήσετε έναν Morgenstern με σπαθί, θα μείνετε χωρίς σπαθί... μπλέκοντας το σπαθί με μια αλυσίδα, είναι πολύ εύκολο να το αρπάξετε από τον αντίπαλό σας. Και ένα σπαθί θα είναι πολύ λιγότερο αποτελεσματικό σε αυτή την περίπτωση - γλιστράει από την επιφάνεια του κράνους, δεν προκαλεί μώλωπες, κόβει το κράνος στο κεφάλι χειρότερα...
Τέτοιες είναι οι εκτιμήσεις...
Παρεμπιπτόντως, όλα αυτά τα όπλα ήταν πολύ φθηνότερα από το σπαθί. Οπότε ίσως το σπαθί να είναι απλά μια αηδία; Για έναν μεσαιωνικό πεζό πολεμιστή, το σπαθί ήταν περισσότερο ένα βοηθητικό όπλο.
Ο έφιππος πολεμιστής ήταν ένα διαφορετικό θέμα. Η ταχύτητα με την οποία συγκλίνουν οι ιππείς δεν επιτρέπει πολλαπλά χτυπήματα - συχνά ένα μόνο χτύπημα αποφασίζει ποιος θα κερδίσει. Το δόρυ συνήθως κατέρρεε στη μέση της μάχης. Παρεμπιπτόντως, η κοπτική αντεπίθεση με το σπαθί είναι πολύ ισχυρότερη σε έναν ιππέα από ό,τι σε έναν όρθιο πεζικό. Ένα καλό χτύπημα με μαχαίρι σε έναν εχθρό που τρέχει με μεγάλη ταχύτητα θα διαπεράσει οποιαδήποτε πανοπλία. Οι πεζικάριοι μπορούν να σταματήσουν το ιππικό μόνο σε πυκνό σχηματισμό λόγχης, σε όλες τις άλλες περιπτώσεις ο έφιππος πολεμιστής έχει αναμφισβήτητο πλεονέκτημα έναντι των πεζών. Και είναι το σπαθί που διευκολύνει τη διείσδυση στις πυκνές γραμμές του πεζικού.
Στις Σταυροφορίες οι σταυροφόροι ιππότες αντιμετώπισαν το ελαφρύ ιππικό των Αράβων - Sarracens, το κύριο όπλο των οποίων ήταν ένα στραβό σπαθί. Αλλά δεν το υιοθέτησαν, όπως, για παράδειγμα, οι αρχαίοι Ρωμαίοι υιοθέτησαν την ισπανική σπάθη. Το ελαφρύ σπαθί bulat, που έκοβε εύκολα καρφιά, ήταν ανίσχυρο απέναντι στους θωρακισμένους ιππότες. Και το μαχαιρωτό ή κοφτερό χτύπημα της αιχμηρής, κωνικής προς το τέλος της βαριάς ατσάλινης λεπίδας του ενάμιση μέτρου διαπερνούσε εύκολα κάθε αραβική πανοπλία, συμπεριλαμβανομένης της ασπίδας. Και η προσευχή για τη χάρη του Θεού είναι εύκολη, το μόνο που έχετε να κάνετε είναι να καρφώσετε το σπαθί σας στο έδαφος. Υπήρχε ένας βωμός με σταυρό...
Και ως σύμβολο κύρους, το σπαθί ήταν ασυναγώνιστο! Το υψηλό κόστος ενός καλού μακριού σπαθιού (σε σύγκριση με άλλα όπλα) το καθιστούσε προσιτό μόνο σε πλούσιους ανθρώπους. Ένα σπαθί βρίσκεται πάντα στην κατοχή του ιδιοκτήτη και αυτό μπορεί εύκολα να προσδιορίσει, με ποιο κοινωνικό επίπεδο ασχολείται ένα άτομο. Κατά συνέπεια, το σπαθί ήταν αυτό που ξεχώριζε τον ιππότη από τη μάζα των άλλων ανθρώπων, συμβολίζοντας την κοινωνική του ανωτερότητα.
Ένας άνδρας που ήταν καλός με το σπαθί δεν έμενε για πολύ στα χαμηλότερα σκαλοπάτια της κοινωνικής κλίμακας. Παρεμπιπτόντως, η ιπποσύνη εκείνη την εποχή ξεκινούσε επίσης με το σπαθί. Όταν μυούνταν, γινόταν ένας συγκεκριμένος "ιερός" χειρισμός πάνω στον μυούμενο: μπορούσε κανείς να τον χτυπήσει στον ώμο με την πλευρά της λεπίδας, ή κάτι τέτοιο.
Και εδώ είναι η απάντηση στην ερώτηση του τίτλου.
"Το σπαθί δεν είναι απλώς ένα εργαλείο για έναν ιππότη, όπως το τσεκούρι για έναν ξυλουργό ή το μυστρί για έναν λιθοξόο. Είναι φίλος. Επειδή όχι μόνο προστατεύει αλλά και τρέφει. Προσπαθήστε να μην του δώσετε την προσοχή που του αξίζει - θα σας απογοητεύσει σε ώρα ανάγκης. Κόλλησε στο κόκαλο του εχθρού, βγήκε από το χέρι του... Κόλλησε στη θήκη του... Ποτέ δεν ξέρεις. Ένα σπαθί πρέπει να αγαπιέται και να καλλιεργείται. Ακονίστε το με ένα γαϊδουράκι, λιπάνετε το σε υγρό καιρό. Και, φυσικά, εξάσκηση, εξάσκηση, εξάσκηση! Καθώς οι περιπλανώμενοι ιππότες αναγκάζονται να βασίζονται μόνο στη δύναμη του χεριού, του σπαθιού και του δόρατος και στην καλή τύχη και το έλεος του Θεού". Vladislav Rusanov. "Το πάθος του πεπρωμένου".
Έτσι συνεχίστηκε μέχρι που υπήρχαν όπλα και πεζικό, οπλισμένο με πυροβόλα όπλα. Ο βαρύς, θωρακισμένος, αδέξιος ιππέας ήταν ένας εξαιρετικός στόχος. Ένα σπαθί σταδιακά "εκφυλίστηκε" σε ένα χαριτωμένο σπαθί, το οποίο οι ευγενείς άνδρες έφεραν για πολλά χρόνια (ακόμη και αιώνες) αργότερα.
Ετικέτες: σπαθί, σύμβολα, πολεμιστής, όπλα, ιπποτισμός, ιστορία
Σπαθί στην εραλδική
Το σπαθί κάτω από την εικόνα του Σωτήρα στο έμβλημα του Βιτέμπσκ, Λευκορωσία, συμβολίζει την οργή του Θεού
Ο βραχίονας με το σπαθί στο οικόσημο της ρωσικής Βόλογκντα συμβολίζει τη δικαιοσύνη και την υπεράσπιση της πατρίδας.
Στο οικόσημο της ρωσικής πόλης Ριαζάν απεικονίζεται ένας πρίγκιπας με ένα ασημένιο σπαθί στο χέρι.
Σπαθί του Αλλάχ
Το σπαθί είναι ένα από τα παλαιότερα και πιο γνωστά σύμβολα του Ισλάμ. Προέρχεται από το θρυλικό σπαθί του Προφήτη Μωάμεθ, Ζουλφιγιάρ, και αργότερα του υιοθετημένου γιου του Αλί. Πιστεύεται ότι ο Ιμάμ Χουσεΐν ιμπν Αλί ήταν οπλισμένος με αυτή τη λεπίδα κατά τη διάρκεια της μάχης της Καρμπάλα. Στην ισλαμική εικονογραφία, η εικόνα του Zulfiyar χρησιμοποιήθηκε ως σύμβολο τιμής και ιπποτισμού. Στους μουσουλμάνους, το σπαθί συμβόλιζε επίσης τον ιερό πόλεμο των πιστών κατά των απίστων και ταυτόχρονα τον αγώνα του ανθρώπου κατά του κακού του.
Το οικόσημο της Σαουδικής Αραβίας
Μια συμβολική αναπαράσταση του σπαθιού του Αλλάχ και του πρώτου χαλίφη Αλή.
Όχι ο κόσμος, αλλά το σπαθί
Το ξίφος ως σύμβολο παίζει εξέχοντα ρόλο στην Καινή Διαθήκη. Ο απόστολος Πέτρος, πρώην ψαράς, είναι οπλισμένος με σπαθί. Ήταν ο μόνος από τους μαθητές που υπερασπίστηκε τον Κύριο όταν συνελήφθη και έκοψε το αυτί του φρουρού. Κατέβασε το σπαθί του μόνο κατόπιν εντολής του Ιησού. Η πράξη του Πέτρου έγινε σύμβολο της προθυμίας του να δώσει τη ζωή της πίστης του χωρίς δισταγμό. Ορισμένοι θεολόγοι έχουν προτείνει ότι η επακόλουθη τριπλή άρνηση του Πέτρου στον Χριστό ήταν μια προσπάθεια να σώσει τη ζωή του Σωτήρα.
Στην Αποκάλυψη του Ευαγγελιστή Ιωάννη η ρομφαία βγαίνει από το στόμα του Χριστού ως σύμβολο της αήττητης αλήθειας στον ουρανό, η οποία είναι σαν αστραπή που πέφτει από τον ουρανό. Στο Ευαγγέλιο του Ματθαίου ο Ιησούς λέει: "Δεν ήρθα να φέρω ειρήνη, αλλά μάχαιρα". Αυτή η βιβλική έκφραση έγινε ιδιαίτερα δημοφιλής κατά την εποχή της Μεταρρύθμισης στη Γερμανία και έγινε το σύνθημα του πολέμου των αγροτών υπό την ηγεσία του Τόμας Μούντσερ. Με γνώμονα αυτό το σύνθημα, οι επαναστάτες διεξήγαγαν θρησκευτικό πόλεμο για τα ιδανικά της ριζοσπαστικής μεταρρύθμισης. Σήμερα το σπαθί που φορούσε ο Münzer ενώπιον του στρατού του εκτίθεται σε μουσείο στη γερμανική πόλη Alstedt.
Μασάτσιο. Άγιος Πέτρος
Ινδική υποήπειρος
Η περιοχή της Ινδίας και οι γειτονικές της περιοχές είναι πλούσιες σε ποικιλία τύπων ξιφών. Οι καλύτερες χαλύβδινες λεπίδες του κόσμου με τα πολυτελή στολίδια κατασκευάστηκαν στην Ινδία. Σε ορισμένες περιπτώσεις είναι δύσκολο να δοθεί ένα σωστό όνομα σε ορισμένα παραδείγματα λεπίδων, να προσδιοριστεί ο χρόνος και ο τόπος κατασκευής τους, οπότε η ενδελεχής μελέτη τους δεν έχει ακόμη ολοκληρωθεί. Οι αναγραφόμενες ημερομηνίες αφορούν μόνο τα δείγματα που παρουσιάζονται.
- Chora (Khyber), ένα βαρύ σπαθί με μία λεπίδα που κατασκευάζεται από αφγανικές και παστούν φυλές. Αφγανο-πακιστανικά σύνορα.
- Tulwar (Talwar). Σπαθί με καμπύλη λεπίδα και λαβή με δισκοειδές άκρο, Ινδία. Αυτό το δείγμα βρέθηκε στη βόρεια Ινδία, τον 17ο αιώνα.
- Ένα thulwar με φαρδιά λεπίδα. Ήταν το όπλο του δήμιου. Αυτό το κομμάτι είναι βορειοϊνδικής προέλευσης, XVIII-XIX αιώνες.
- Ατσάλινη λαβή τύπου Punjabi με αγκύλη ασφαλείας. Indore, Ινδία. Τέλος του XVIII c.
- Khanda, επίχρυση ατσάλινη λαβή σε στυλ "Old Indian". Διπλόκομψη ευθεία λεπίδα. Νεπάλ. XVIII αιώνας.
- Khanda. Λαβή σε στυλ "ινδιάνικου καλαθιού" με ένα κλαδί για πιάσιμο και με τα δύο χέρια. Ο λαός των Μαράθι. XVIII c.
- Sosun puttah. Λαβή σε στυλ "ινδιάνικου καλαθιού". Καμπυλωτή ενισχυμένη λεπίδα προς τα εμπρός με μία λεπίδα. Κεντρική Ινδία. XVIII αιώνας.
- Σπαθί της Νότιας Ινδίας. Ατσάλινη λαβή, τετράγωνη ξύλινη άκρη. Η λεπίδα είναι λυγισμένη προς τα εμπρός. Madras. 16ος αιώνας.
- Ένα σπαθί από το ναό Nayar. Ορειχάλκινη λαβή, ατσάλινη λεπίδα με διπλή αιχμή. Tanjavur, Νότια Ινδία. XVIII αιώνας.
- Σπαθί της Νότιας Ινδίας. Ατσάλινη λαβή, ατσάλινη λεπίδα με δύο άκρες. Madras. XVIII αιώνας.
- Pata. Ινδικό σπαθί με γάντι, ένα ατσάλινο προστατευτικό που προστατεύει το χέρι μέχρι το αντιβράχιο. Διακοσμημένο με χάραξη και επιχρύσωση. Aud (σήμερα η πολιτεία Uttar Pradesh). 18ος αιώνας.
- Adyar katti τυπικού σχήματος. Κοντή βαριά λεπίδα, καμπυλωτή προς τα εμπρός. Η λαβή είναι κατασκευασμένη από ασήμι. Coorg, Νοτιοδυτική Ινδία.
- Zafar takeh, Ινδία. Ιδιότητα του κυβερνήτη στο ακροατήριο. Η άκρη της λαβής έχει σχήμα μπράτσου.
- Firangi ("ξένος"). Το όνομα αυτό χρησιμοποιήθηκε από τους Ινδιάνους για τις ευρωπαϊκές λεπίδες με ινδιάνικη λαβή. Αυτό δείχνει ένα σπαθί Maratha με γερμανική λεπίδα του 17ου αιώνα.
- Σπαθί διπλής κόψης με κοίλες σιδερένιες άκρες. Κεντρική Ινδία. 17ος αιώνας.
- Φλοιός. Η λεπίδα είναι καμπυλωτή προς τα εμπρός, έχει μονή λεπίδα με "τραβηγμένη πίσω" άκρη. Νεπάλ. XVIII αιώνας.
- Kukri. Μακριά στενή λεπίδα. Χρησιμοποιήθηκε ευρέως στο Νεπάλ του 19ου αιώνα, γύρω στο 1850.
- Kukri. Σιδερένια λαβή, χαριτωμένη λεπίδα. Νεπάλ, γύρω στον ΧΙΧ αιώνα.
- Kukri. Υπηρέτησε στον ινδικό στρατό κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου. Κατασκευάζεται από εργολάβο στη Βόρεια Ινδία. 1943 г.
- Ram Dao. Σπαθί που χρησιμοποιείται για τη θυσία ζώων στο Νεπάλ και τη βόρεια Ινδία.
