Γιατί απεικονίζεται ο Θάνατος με δρεπάνι; Από πού προήλθε αυτή η εικόνα;

Η μυθική εικόνα, που προάγει το φόβο, χρησιμοποιείται στον κινηματογράφο και σε ιστορίες επιστημονικής φαντασίας. Αναρωτηθήκατε όμως ποτέ γιατί ο θάνατος απεικονίζεται με δρεπάνι; Ποια είναι πραγματικά, μια γριά γυναίκα ή ένας γέρος; Τέτοιοι χαρακτήρες έχουν αναγκαστικά μια ιστορία της προέλευσής τους στην εικόνα με την οποία εμφανίζονται μπροστά μας. Για να κατανοήσουμε αυτά τα ερωτήματα θα πρέπει να στραφούμε στη μυθολογία των αρχαίων θεϊκών όντων.

Γιατί ένα δρεπάνι;

Η εικόνα ντυμένος στα μαύρα και κρατώντας ένα δρεπάνι υπάρχει εδώ και πολύ καιρό στην ευρωπαϊκή λαϊκή κουλτούρα. Δεν υπάρχουν αξιόπιστες πληροφορίες σχετικά με το γιατί μια ηλικιωμένη γυναίκα χρειάζεται ένα δρεπάνι, αλλά οι επιστήμονες πιστεύουν:

1. Το δρεπάνι σε αυτή την εικόνα είναι σύμβολο της συγκομιδής.. Αλλά όχι του θερισμού, όπως συμβαίνει συνήθως, αλλά των ανθρώπινων ψυχών που είναι έτοιμες να πάνε στον άλλο κόσμο,
2. Η δεύτερη υπόθεση είναι ότι τα γεωργικά εργαλεία χρησιμοποιούνταν πάντα σε εξεγέρσεις και επαναστάσεις. Έτσι το δρεπάνι έγινε σύμβολο του αίματος και του θανάτου,
3. Η λεπίδα του δρεπάνου μοιάζει πολύ με το μυστηριώδες χείλος του φεγγαριού. Και το φεγγάρι με τη σειρά του εμφανίζεται ως σύμβολο της αιώνιας ζωής, την οποία οι θνητοί δεν μπορούν ποτέ να φτάσουν.

Πιθανότατα, η εικόνα με τη μορφή ενός ιερέα με μαύρο μανδύα προέρχεται από τον αρχαίο θεό Θάνατο. Λέγεται ότι φορούσε πάντα μαύρο μανδύα και φτερά. Πετώντας από το ένα σπίτι στο άλλο, χρησιμοποίησε το σπαθί του για να κόψει μια τούφα μαλλιών από ένα άτομο που ετοιμαζόταν να πεθάνει και πήρε την ψυχή του μαζί του.

Αξιοσημείωτο είναι ότι μέχρι σήμερα κάποιοι πιστεύουν ότι ο θάνατος με δρεπάνι έρχεται μόνο για τους απλούς ανθρώπους και για τους βασιλείς έχει προετοιμαστεί με σπαθί.

Υπάρχει επίσης η θεωρία ότι το πρότυπο του γέρου με το δρεπάνι είναι ο ρωμαϊκός θεός Κρόνος. Συχνά απεικονιζόταν με ένα παρόμοιο όργανο και μια δέσμη άχυρου. Ίσως από αυτό να προήλθε το όνομα "Grim Reaper".

Από πού προήλθε το δρεπάνι;

Οι λεπίδες σε σχήμα δρεπάνου ήταν δημοφιλείς στους πολεμιστές που συχνά σκοτώνονταν στο πεδίο της μάχης και έπαιρναν τη ζωή τους. Αλλά οι αγρότες είχαν συχνά ένα τροποποιημένο δρεπάνι - ένα καινοτόμο εργαλείο με μακριά λαβή και επιμήκη λεπίδα. Ένα τέτοιο εργαλείο ήταν πιο εύκολο να πιάσει τα καρφιά, και ήταν πολύ πιο γρήγορο να κόψει τα κεφάλια των εχθρών.

Τον 14ο αιώνα, κατά τη διάρκεια της πνευμονικής πανώλης που σκότωνε τους πάντες, μια προσωποποιημένη εικόνα του θανάτου άρχισε να εμφανίζεται στην Ευρώπη με τη μορφή ενός θεριστή με δρεπάνι. Ο βλοσυρός σκελετός με τον μαύρο χιτώνα κρατούσε ένα δρεπάνι στο χέρι του και προκαλούσε τρόμο με την απλή εμφάνισή του. Μερικές φορές απεικονιζόταν καθισμένος πάνω σε άλογο, τονίζοντας το μέγεθος της τραγωδίας.

Γιατί ονειρεύομαι τον θάνατο με δρεπάνι;

Το άτομο δεν έχει κανέναν έλεγχο πάνω στα όνειρά του. Ωστόσο, οι νυχτερινές εικόνες αντανακλούν την εσωτερική μας κατάσταση και τις υποσυνείδητες εμπειρίες μας. Αν ονειρευτήκατε μια νύχτα μια δυσοίωνη εικόνα με δρεπάνι, μπορεί να σας τρόμαξε, αν και οι προβλέψεις των ερμηνευτών ονείρων είναι πολύ παρήγορες.

Πολλές συλλογές ονείρων λένε ότι είναι θετικό σημάδι. Μια αλλαγή στη ζωή σας. Ωστόσο, θα πρέπει να είστε προσεκτικοί με τα λάθη που έχουν γίνει στο παρελθόν και να μην τα επαναλάβετε.

Αλλά για να προσδιορίσετε με μεγαλύτερη ακρίβεια το νόημα της εμφάνισης ενός τέτοιου χαρακτήρα σε ένα όνειρο, θα πρέπει να θυμάστε όλες τις λεπτομέρειες:

• Στην περίπτωση που το έχετε δει αρκετά μακριά από τον εαυτό σας, στην πραγματικότητα πρέπει να ασχοληθείτε με ένα παλιό θέμα που δεν χρειάζεται πλέον να καθυστερεί,
• Αν είναι στο σπίτι σας ή στο κατώφλι σας, έρχονται καλές αλλαγές,
• Αν συναντήσετε την εικόνα στο δρόμο, σας περιμένει ένα συναρπαστικό ταξίδι,
• Μια ηλικιωμένη γυναίκα που στέκεται δίπλα σας υπόσχεται μια μικρή αναποδιά που θα σας κάνει να δείτε τη ζωή διαφορετικά.

Έτσι, όπως πάντα στα όνειρα, το αρνητικό φαινόμενο είναι προάγγελος καλής τύχης.

Σε μια οικογενειακή φωτογραφία

0
Πηγή:

Πρόκειται για ένα πολύ μεγεθυμένο απόσπασμα μιας οικογενειακής φωτογραφίας που αναρτήθηκε στο διαδίκτυο ως προειδοποίηση προς όσους πιστεύουν ότι όλες οι υποτιθέμενες λήψεις μυστηριωδών σκοτεινών μορφών είναι απλώς ένα παιχνίδι φωτός και σκιάς, που αποτυπώθηκε έξυπνα από τον φωτογράφο. Εδώ μια ψηλή μαύρη φιγούρα με κουκούλα και χωρίς πρόσωπο είναι ευδιάκριτη σε μια ηλιόλουστη μέρα σε έναν φωτεινό τοίχο και δεν επιτρέπει σε κανέναν να αμφιβάλει για την πραγματικότητά της.

Διαφήμιση Mercedes - Θάνατος με δρεπάνι

Πριν από περίπου ένα χρόνο, ο μεγάλος γίγαντας αυτοκινήτων, ο κατασκευαστής αυτοκινήτων Mercedes κυκλοφόρησε μια διαφήμιση που περιλαμβάνει την εικόνα που περιγράφεται. Η ουσία της διαφήμισης είναι ότι ένας νεαρός άνδρας οδηγεί το αυτοκίνητό του σε έναν δασικό δρόμο και ξαφνικά εμφανίζεται δίπλα του ένας φαλακρός γέρος με μαύρο μανδύα και δρεπάνι.

Ένα κλάσμα του δευτερολέπτου αργότερα, ο οδηγός παρατηρεί το χέρι μπροστά του να αφαιρεί το σπασμένο δέντρο, το οποίο εκείνη τη στιγμή στοχεύει κατευθείαν στο παρμπρίζ του αυτοκινήτου. Φυσικά, η έξυπνη Mercedes σώζει τον ιδιοκτήτη της από τον επικείμενο θάνατο χάρη στη λειτουργία αυτόματου φρεναρίσματος πριν από το εμπόδιο. Και ο γέρος, με τη σειρά του, παραμένει αποθαρρυμένος από την ήττα του.

Το καρούλι είναι καλοφτιαγμένο, αλλά αυτό δεν αποτελεί έκπληξη. Το πώς αντιμετωπίζει κανείς την ίδια την παρουσία μιας τέτοιας εικόνας στα μέσα μαζικής ενημέρωσης εναπόκειται στον κάθε καταναλωτή να αποφασίσει.

Κατά τη διάρκεια ενός διαλείμματος.

0
Πηγή:

Αυτή είναι μια άλλη λήψη από κάμερα κλειστού κυκλώματος παρακολούθησης του νοσοκομείου. Είναι σαν να έχει ξαπλώσει μια καλυμμένη σκιά σε ένα άδειο κρεβάτι στο διάδρομο. Αλλά σύμφωνα με το προσωπικό, κανείς δεν ήταν στο κρεβάτι εκείνη τη στιγμή! Και δεν μπορείτε να φοράτε mackintosh στους διαδρόμους των νοσοκομείων. Μήπως ο Θάνατος δυναμώνει μετά από μια μάχη με τους γιατρούς, στην οποία οι τελευταίοι ήταν νικητές;

Η εικόνα του θανάτου στους διάφορους πολιτισμούς

Η εικόνα του θανάτου δεν είναι ίδια σε όλους τους πολιτισμούς.

• Οι αρχαίοι Αζτέκοι το απεικόνιζαν ως αιματοβαμμένο σκελετό. Η νυχτερίδα, η αράχνη και η κουκουβάγια ήταν μόνιμοι σύντροφοι,
• Στον Βουδισμό, η θεότητα Μάρα με τη μορφή πολυόπλου δαίμονα μεταφέρει την καταστροφή. Ταυτόχρονα ενεργεί μέσω του πειρασμού,
• Στη θρησκεία των Μαορί ο θάνατος είναι μια γυναίκα που, σύμφωνα με το μύθο, πήγε στον κάτω κόσμο της ντροπής επειδή ο σύζυγός της είναι ο πατέρας της,
• Η γίγαντας Hel, η οποία έχει το μισό της πρόσωπο μπλε και το άλλο μισό χλωμό, και το κάτω μέρος του κορμού και των άκρων της με στοιχεία πτωματικής αποσύνθεσης είναι μια τρομακτική εικόνα της γερμανικής-σκανδιναβικής θρησκείας,
• Στη θρησκεία βουντού ο προάγγελος του επικείμενου θανάτου απεικονίζεται με φράκο και κύλινδρο,
• Ο ελληνικός θεός Θάνατος αντιπροσώπευε τον θάνατο σε αντίθεση με τον φύλακα του Κάτω Κόσμου Άδη,
• Η αρμενική θεότητα Groh - που μεταφράζεται ως "καταγραφή" - κρατάει αρχείο των καλών πράξεων του ανθρώπου κατά τη διάρκεια της ζωής του και των παραβιάσεων των θεϊκών νόμων. Στη συνέχεια αναφέρει τις πράξεις στην κρίση του Θεού,
• Οι Ρωμαίοι φοβόντουσαν τον Orcus, έναν τριχωτό ιπτάμενο δαίμονα που μετέφερε τις ψυχές των νεκρών στη μετά θάνατον ζωή.

Προφανώς, οι άνθρωποι εκπροσωπούσαν πάντα και παντού τον θάνατο. Αυτό δεν αποτελεί έκπληξη, καθώς σχεδόν όλα τα φαινόμενα που δεν μπορούσαν να εξηγηθούν με τον ένα ή τον άλλο τρόπο είχαν ένα ανθρώπινο πρόσωπο.

Αρχαίες θεότητες με δρεπάνι

Στις αρχαίες θρησκείες, οι θεότητες που ήταν υπεύθυνες για τη μετάβαση μεταξύ των κόσμων είχαν το εργαλείο του δρεπάνου.

Αρχαία Αίγυπτος. Ο Όσιρις, ο θεός της γονιμότητας, κρατά στα χέρια του ένα σκήπτρο και ένα σκήπτρο για το αλώνισμα των σιτηρών και ένα δρεπάνι. Στην αρχή της ζωής του ήταν Θεός της Γονιμότητας. Μετά τη δολοφονία και την ανάστασή του έγινε η βασιλεία των νεκρών.

Αρχαία Ελλάδα. Ο Χάροντας, ο μεταφορέας των ψυχών, απαιτούσε το μικρότερο νόμισμα, τον οβολό, για τις υπηρεσίες του. Αν ο νεκρός δεν μπορούσε να ξεπληρώσει τον βαρκάρη, ο Χάροντας θα του έκοβε το κεφάλι με ένα μόνο χτύπημα του δρεπανιού του. Για το λόγο αυτό, ακόμη και ο φτωχότερος Έλληνας είχε μια χάλκινη δεκάρα κάτω από τη γλώσσα του κατά την ταφή του.

Αρχαία Ρώμη. Το πρωτότυπο του αρχαίου Έλληνα Κρόνου, του φύλακα του χρόνου, ήταν ο Κρόνος. Στα χέρια του κρατούσε ένα δρεπάνι. Αν ένα άτομο βρισκόταν για πολύ καιρό στη Γη, αυτό το όπλο χρησιμοποιούνταν για να αποκόψει τη γραμμή ζωής του θνητού και η ψυχή προωθούνταν στον Πλούτωνα.

Αρχαίοι Σλάβοι. Η Μοράνα (Morzhana, Morena, υπάρχουν και άλλες γραφές) ήταν η θεά του θανάτου και ήταν υπεύθυνη για τη λατρεία της Σελήνης. Το δρεπάνι στα χέρια της σχετίζεται με το σχήμα του νυχτερινού φωτός στην 1η και 3η φάση.

Ποια είναι: μια ηλικιωμένη γυναίκα ή ένας ηλικιωμένος άνδρας;

Στην αρχαία ελληνική και ρωμαϊκή μυθολογία, ο θάνατος εμφανίζεται ως ένας άνθρωπος με απροσδιόριστη ηλικία. Ωστόσο, υπάρχουν απόψεις ότι έχει θηλυκό πρόσωπο. Μια τέτοια θεωρία βασίζεται στην υπόθεση ότι όλη αυτή η εικόνα έχει δημιουργηθεί σε αντίθεση με τη ζωή:

1. Η ζωή είναι σύμβολο γονιμότητας, ενώ ο θάνατος είναι μια μεταφορική συγκομιδή,
2. Ο ζωντανός άνθρωπος είναι πάντα φρέσκος και ανθισμένος, ενώ ο θάνατος απεικονίζεται ως σκελετός χωρίς ζωτική ενέργεια,
3. Ο θάνατος προδίδει μπροστά μας το παλιό, γιατί είναι αυτή η κατάσταση μαρασμού που είναι πιο κοντά σε αυτό,
4. Το σύμβολο της ζωής είναι ο Θεός, και αντίθετα το σύμβολο του θανάτου είναι η γυναίκα.

Υπάρχει και μια άλλη εκδοχή της γυναικείας φύσης του μυθικού ήρωα. Προκύπτει από το γεγονός ότι μόνο μια γυναίκα είναι ικανή να δώσει ζωή σε έναν άνδρα και μόνο αυτή έχει το δικαίωμα να την αφαιρέσει.

Έτσι, το ερώτημα γιατί ο θάνατος απεικονίζεται με δρεπάνι μπορεί να εξεταστεί από διαφορετικές οπτικές γωνίες. Ίσως αυτή η εικόνα να είναι θεϊκής προέλευσης και ίσως αυτή η ιδιότητα να αποδίδεται στους χωρικούς της από έλλειψη επιλογής. Με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, αυτή η πολύχρωμη εικόνα εξακολουθεί να εμπνέει φόβο και να κάνει τους ανθρώπους να σκέφτονται την παροδικότητα της ζωής σήμερα.

Γιατί ο θάνατος έχει γυναικείο πρόσωπο;

Όπως βλέπουμε, η εικόνα του θανάτου σε διάφορες θρησκείες και πολιτισμούς έχει αλλάξει με την πάροδο του χρόνου. Κυρίως ο θάνατος απεικονιζόταν ως θεριστής, σκελετός, μάγισσα, kikimora.

Κρατούσαν σπαθιά, δρεπάνια, δρεπάνια και κλεψύδρες ως σύμβολα του περάσματος της ζωής. Τελικά, ο προάγγελος της καταστροφής ήταν μια γυναικεία εικόνα. Αυτό μπορεί να οφείλεται στο γεγονός ότι η γυναίκα συνδέεται με τα στάδια της ζωής. Δίνει νέα ζωή γεννώντας ένα παιδί και έχει επίσης το δικαίωμα να συμμετέχει στο μυστήριο του θανάτου. Η λογική του συλλογισμού επιβεβαιώνεται από τη θρησκευτική μυθολογία πολλών λαών, όπου ο θάνατος είναι μόνο ένα νέο στάδιο, μια μετάβαση σε μια άλλη κατάσταση και την αιώνια ζωή.

Μνημεία στον τάφοΜικρό μνημείοΜικρό μνημείοΒερβερτικό μνημείοΟριζόντιο μνημείοΜνημείο με σταυρόΑψιδωτό μνημείοΔιπλά μνημείαΕπίσημο μνημείοΚαπέλα και τάφοιΜνημείο ΣυγκροτήματαΜάρμαροΤάφος Tsokol στον τάφοΦράχτης στον τάφοΛουλούδι στον τάφοΠλάκες τάφουΠίνακες και παγκάκιαΤραπέζι στον τάφοΤραπέζι στον τάφοΔιάκοσμος στο μνημείοΓρανίτης σταυροίΕπίχρισμα στο μνημείοΠλακίδια στον τάφο

Συναισθήματα του κοιμώμενου

Οι εφιάλτες με μυστικιστικά πλάσματα με μαύρο μανδύα συνήθως τρομάζουν τους ανθρώπους. Αλλά μετά την αφύπνιση από ένα όνειρο μπορεί να παραμείνουν άλλες αισθήσεις.

Τα όνειρα ερμηνεύονται ανάλογα με τα συναισθήματα του κοιμώμενου:

• Η εμπειρία της χαράς μετά από ένα όνειρο μιλάει για πνευματική κάθαρση και απελευθέρωση από υποχρεώσεις.
• Η ανησυχία μετά το ξύπνημα αντιπροσωπεύει τη συναισθηματική αστάθεια του κοιμώμενου. Πρέπει να σταματήσει να σκαλίζει τον εαυτό του.
• Η σύγχυση σημαίνει ότι το άτομο χαλάει τη ζωή του. Αν δεν σταματήσει να το κάνει αυτό, τότε θα έχει σοβαρά προβλήματα.
• Όταν ένας εφιάλτης αφήνει ένα αίσθημα τρόμου, τότε στην πραγματικότητα το άτομο θα έχει μια σοβαρή ασθένεια.

Μερικές φορές οι άνθρωποι δεν μπορούν να καταλάβουν τι βιώνουν αφού ξυπνήσουν. Οι παράξενες και ακατανόητες αισθήσεις υποδηλώνουν μια λανθασμένη επιλογή που έκανε ο ονειροπόλος στην πραγματικότητα. Αλλά έχει την ευκαιρία να διορθώσει τα πράγματα.

Στο παράθυρο του λεωφορείου

0
Πηγή:

Ο συνάδελφος που αποκοιμήθηκε στο λεωφορείο το τράβηξε για πλάκα, αλλά αφού εξέτασε τις φωτογραφίες, συνειδητοποίησε ότι είχε τραβήξει την πιο καθαρή και διαυγή δυνατή φωτογραφία του θανάτου που κρυφοκοιτούσε από το παράθυρο του λεωφορείου. Πιθανώς, αν μπορούσε κανείς να μάθει πώς ήταν η ζωή των επιβατών τις ημέρες μετά το ταξίδι, θα μπορούσε να ανακαλύψει τις ανατριχιαστικές πράξεις.